Καραντίνα και παραδόσεις: οι Ορθόδοξοι και η αποτέφρωση

Πρωτοσύγκελος της UOC Μητροπολίτης Μπορίσπιλ και Μπροβαρί κ. Αντώνιος (Πακάνιτς). Φωτογραφία: pravlife.org

Ενώ οι υπάλληλοι τροποποιούν τους κανόνες ταφής λόγω επιδημίας, ανησυχούμε για άλλο θέμα – πώς οι Ορθόδοξοι πρέπει να αντικρίζουν την αποτέφρωση; Είναι χριστιανικό να καίνε τα πτώματα των νεκρών; Ο Μητροπολίτης Αντώνιος (Πακάνιτς), Πρωτοσύγκελος της UOC, απάντησε σε αυτήν την ερώτηση στο «KP στην Ουκρανία».

– Στον σύγχρονο κόσμο η διαδικασία αποτέφρωσης των νεκρών γίνεται εναλλακτική λύση για την ταφή. Αυτό οφείλεται σε διάφορους παράγοντες: τις οικονομικές δυνατότητες της οικογένειας του αποθανόντος, την έλλειψη κοντινού νεκροταφείου, την ευκολία περαιτέρω φροντίδας για τον τάφο και άλλους λόγους.

Φαίνεται, δεν έχει σημασία πώς να θαφτεί ο άνθρωπος; Αλλά το θέμα είναι ότι οι Χριστιανοί έχουν μια ειδική σχέση με το ανθρώπινο σώμα. Σύμφωνα με το ορθόδοξο δόγμα, ο άνθρωπος αποτελείται από σώμα, ψυχή και πνεύμα, που συνθέτουν σύνολο της φύσης του.

Σώμα για έναν Χριστιανό δεν είναι εργαλείο, δεν είναι κάποιο είδος μηχανισμού που κουρδίζεται, δεν είναι κέλυφος, αλλά ο ναός του Θεού. Κατά τη διάρκεια της γήινης ζωής είναι αγιασμένο με τα Μυστήρια του Βαπτίσματος, του Ευχελαίου, της Ευχαριστίας. Επομένως, και μετά το θάνατο οι Χριστιανοί σέβονται το σώμα του αποθανόντος, δεν θάβεται απλά, αλλά περιμένει την ημέρα της Ανάστασης όλων των νεκρών.

Η παράδοση του σώματος στη γη είναι πιο σωστή από την άποψη της Ορθόδοξης διδασκαλίας, η ταφή είναι γεμάτη από βιβλικό συμβολισμό και αυτό παρηγορεί τους θλιμμένους συγγενείς. Η ταφή στο χώμα είναι ο πιο σωστός τρόπος διάθεσης του σώματος του κεκοιμημένου. Έτσι, επιβεβαιώνουμε συμβολικά την πίστη μας στην ανάσταση των νεκρών, που κήρυξε ο Χριστός.

Αλλά αν ξαφνικά οι περιστάσεις είναι τέτοιες που δεν υπάρχει δυνατότητα να θαφτεί στο νεκροταφείο, τότε μπορείτε να καταφύγετε σε αποτέφρωση. Ο Κύριος μπορεί να αποκαταστήσει τη σκόνη από τα μικρότερα μόρια. Αφού δημιούργησε τον κόσμο μας από το κενό. Η ίδια η αποτέφρωση δεν είναι αμαρτία, αλλά μπορεί να είναι αμαρτία εάν μια τέτοια επιλογή έγινε λόγω αντιφάσεων με τη θρησκεία.

Οι πιστοί, φυσικά, πρέπει να αναζητήσουν δυνατότητες για παραδοσιακή ταφή, αλλά εάν αυτό είναι αδύνατο, τότε κατά τη διάρκεια της ταφής είναι απαραίτητο να επιμείνουμε να προηγηθεί η τελετή κηδεία από τη ταφή και όχι το αντίστροφο. Διαφορετικά, το κείμενο των τελετών κηδείας χάνει το νόημά του. Επίσης, σύμφωνα με τις διδασκαλίες της Εκκλησίας μας, η στάχτη του αποθανόντος θα πρέπει να θαφτεί ούτως ή άλλως στο χώμα.

Читайте также

Spruce Island Books: Μια συνέντευξη με τον Αρχιεπίσκοπο Αλεξέι της Αλάσκας

«Το Άγιο Όρος με προετοίμασε δίνοντάς μου έναν τρόπο ζωής που τώρα προσπαθώ να μοιραστώ στην Αλάσκα: υπακοή, προσευχή και υπομονή».

Απόστολος της αγάπης: τι μας διδάσκει ο άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος;

Μνημονεύοντας τον ευαγγελιστή Ιωάννη τον Θεολόγο, στρεφόμαστε στις τρεις κύριες αρετές του μαθητή του Χριστού — στην ικανότητα να ακούει, να θεωρεί και να αγαπά με αυταπάρνηση.

Νοσοκομεία, σχολεία, άσυλα: πώς η Εκκλησία υπηρετούσε τους ανθρώπους στο Βυζάντιο.

Πώς μετά το Διάταγμα των Μεδιολάνων επεκτάθηκε η κοινωνική διακονία της Εκκλησίας, θεμελιώνοντας την ιατρική, την εκπαίδευση και τη φιλανθρωπία στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία.

Πώς η αποστολική Εκκλησία βοηθούσε τους έχοντες ανάγκη

Από τη βοήθεια προς τις χήρες έως την εξαγορά αιχμαλώτων – πώς ήταν οργανωμένη η φιλανθρωπία (διακονία) στις πρώτες χριστιανικές κοινότητες της αποστολικής περιόδου.

Ηλεκτρονικές ταυτότητες και προκλήσεις της σύγχρονης εποχής: μία θεώρηση μέσα από το πνευματικό πρίσμα

Το 1821 και οι Πλαστογράφοι της Ιστορίας

Ποιος ήταν ο πραγματικός ρόλος της εκκλησίας στην επανάσταση;